Zaterdagochtend zonder verwachtingen op de fiets gestapt. De wind kwam uit het zuid-westen, dus de bosjes zouden wel niet stampvol zitten. Aan de noordkant van het oostvoornse meer de eerste bosjes gecheckt, en tot de conclusie gekomen dat er toch wel behoorlijk wat sylvia's (grasmussen, tuinfluiters etc.) in de bosjes zaten.
Vanuit het westen kwam laag een roofvogel aanvliegen, die ik van een afstandje in eerste instantie niet op naam kon brengen. De afhangende vleugels deden wat aan een zwarte wouw denken, maar toen de vogel iets dichterbij vloog werd het snel duidelijk: een mooie juveniele wespendief.
We fietsten niet lang langs het Oostvoornse Meer toen er opeens een hard "chuw" klonk, gevolgd door een rateltje. De eerste ijsgors van de dag vloog over.
Bij het kijkscherm naast het meer besloten we even te stoppen. De anderen liepen er direct heen, maar ik bleef even op het fietspad staan.
Voor mij in een wilgje scharrelde een zangertje. Ik keek ernaar in de verwachting een tjif of fitis te zien. Een enorm opvallende vuilwitte wenkbrauwstreep kwam in beeld. "Hier moet een vleugelstreepje aan zitten! ", was het eerste wat in mij opkwam en toen ik de vleugel kon bekijken bleek dit inderdaad zo te zijn!
"GRAUWE FITIS!", schreeuwde ik richting het kijkscherm en al snel stonden de anderen naast mij. De vogel was helaas iets dieper het wilgje ingedoken en slecht te zien. Even later vloog hij iets verder, waar Joachim en Bram hem hoorden roepen. Ondertussen belde ik Jurriën en Pieter op. Even later vloog de vogel over het fietspad naar de bosjes aan de andere kant, waar Jacob hem nog kort kon bekijken. Daarna verdween de vogel en bleef spoorloos, ondanks zoeken met de al op de maasvlakte aanwezige vogelaars.
Na een half uur zijn we maar verder gegaan. Het veld naast het Reebock-gebouw werd afgestruind, met alleen een paapje als resultaat. De bosjes aan de overkant van de weg leken leeg, maar vlak voordat we weg wilden gaan zag ik in mijn ooghoek een forsere zangvogel een struik induiken.
Nadat we erop afliepen, vloog de vogel al snel op en vlak langs ons heen; lange staart, bruine/grijze rug met zwarte banden en een smal gebandeerde borst. "Draaihals!".
Altijd leuk om te zien en zeker om zelf te ontdekken.
Van Jurriën en Pieter hoorden we dat er op het moment een ijsgors mooi te zien was op de Vuurtorenvlakte en we zaten dan ook snel weer op de fiets. Op de vlakte aangekomen konden we al snel genieten van een prachtige, zeer tamme ijsgors, die zich leuk liet fotograferen.
De dag erna zagen we geen interessante nieuwe soorten. Wat dwergmeeuwen en zwarte sterns over zee, een grauwe vliegenvanger en een mooi mannetje gekraagde roodstaart waren de leukste soorten. Wel liet de draaihals zich mooier bekijken dan de dag ervoor, en zat zelfs even open en bloot in de top van de struik.
De Maasvlakte is nog steeds goed, en het jaarlijkse Maasvlakte-Nazomerkampje houden we erin!
(Juveniele Wespendief: lange staart, lange vleugels met bandering op de onderkant en smal koppie)
(IJsgors,waarschijnlijk ad. winter vanwege de zwarte vlekken op de borst (streepjes bij juveniel)
