Na vogeltechnisch gezien 2 te rustige laatste septemberweekenden,
met wat ‘good old’ trektellen op telpost ’t Hazewater bij Amersfoort was het tijd voor het 2e Deception
tours weekend.
Gezien de voorspellingen had ik er een beetje een hard hoofd
in of het wat zou gaan opleveren, maar het leek er van te voren op dat zondag
nog wel eens een aardig dagje zou kunnen worden. En het is immers oktober en
het is immers Vlieland…Maar toch, regen en zuid/noord-westenwind is nou niet
echt iets waarbij je denkt aan wilde dwaalgasten, mits zij niet gepaard gaan
met gunstig weer ten noorden van het eiland.
Vrijdagochtend regende het pijpenstelen en de boottocht werd
binnen doorgebracht. De regen stopte vlak na aankomst, waardoor we na een bakje
koffie en wat boodschappen meteen aan de slag konden. In eerste instantie leek
het wel mee te vallen met de aantallen vogels op het eiland; er zaten aardig
wat vinken , kepen en de eerste koperwieken van het najaar zijn altijd mooi, maar
na de rest van de dag gevogeld te hebben waren de hoogtepunten een slechtvalk
en een vuurgoudhaan…niet bepaald DT-waardig. Om half 7 werd de zoektocht
opgegeven en enigszins gedesillusioneerd gingen we maar aan het bier. De
windvoorspellingen voor zaterdag waren positief gewijzigd: er werd nog maar
windkracht 4 voorspeld (wel uit de verkeerde richting, maar goed) en het zou
alleen ’s ochtends regenen. Het eiland zou in ieder geval goed ‘bevogelbaar’
zijn , want vrijdag waaide het wel erg hard.
Dat ‘bevogelbaar’ bleek achteraf wat zachtjes uitgedrukt. Al
in de schemering klonken er roepjes van overvliegende koperwieken. Het plan om
nog even binnen de regen uit te zitten hielden we niet lang vol toen we
letterlijk duizenden koperwieken over het dorp zagen vliegen en we spoedden ons
de miezer in. Het dorp zat vol met vogels, waaronder veel mezen en lijsters,
maar ook heggenmussen, tjiffen, grauwe vliegen etc.
Toen ik na een mooi rondje weer terug kwam bij het huisje om
daar de fiets te pakken voor een ritje naar de oostpunt vonden Thijs en Jorrit
een grote pieper aan de grond aan het einde van het Westerse Veld. Een sprintje
(op de fiets) en een paar minuutjes later was de vogel, die zich op (zeker voor
een grote pieper) korte afstand leuk liet bekijken. Ondertussen was het
helemaal opgeklaard en konden we in het zonnetje genieten van de grote groepen
lijsters die nog steeds over kwamen vliegen. Leuk waren mijn eerste beflijsters
van het najaar.
Grote pieper
Na een paar minuten kwam Rommert, die vlak daarvoor voor ons
uit was gefietst, wild teruggefietst. “Kaspsische roodborsttapuit bij de
bunker!”. De vogel was door Eddy en Han gevonden en zat dus ergens bij een
bunker bij duinkersoord.. In hoog tempo reden we naar de noordkant van het
eiland en kwamen na nog een keertje te fout te zijn gereden in een stroom hard fietsende
vogelaars terecht op weg naar de goede plek. Fietsen werden achteloos
neergegooid, er werd gerend…chaos! Heerlijk! Snel konden we aansluiten bij de
groeiende rij, maar de vogel was uit beeld. De vogel was erg mobiel en leek
steeds verder richting het westen op te schuiven. Het duurde enkele minuten
(het leken uiteraard wel uren ;)) voordat de vogel werd teruggevonden en
iedereen hem kon zien. Een geweldig bont beest die qua verenkleed best wat weg
had van een Bonte tapuit. De vogel liet zijn kenmerkende staartpatroon
regelmatig prachtig zien en hoewel het (op dit moment) een ondersoort is, werd
hij gevierd als een échte nieuwe soort voor Nederland.
Twitch van de Kaspische roodborsttapuit
Nadat het adrenalinepeil weer wat was gezakt, vogelden
Jorrit, Thijs, Frank, Thomas en ik weer verder. Bij Lange Paal vonden we al snel
een bladkoning aan de noordkant van het bos en rond de Nieuwe kooi vonden we
diverse beflijsters. De bossen zaten vol met lijsters en met het zonnetje erbij
werd het een heerlijke middag.
Grote gele kwikstaart
Aan het eind van de middag werd er door Niels Gilissen een
siberische boompieper gevonden op de Vliehors. Een mooie tocht in het late
middagzonnetje volgde, maar de vogel was niet meer te vinden. Wel zagen we nog
een mooie velduil en een sprinkhaanzanger.
Tocht over de Vliehors naar de plek van de Siberische Boompieper
De roodborsttapuit was ’s avonds een feestje waard, wat de
zondag een iets minder productieve dag maakte die ook niet al te veel meer
opleverde. Bij terugkomst in Harlingen zat er nog een mooie juveniele
jan-van-gent naast de boot.
Jan-van-gent
