Kansloos 'zeetrektellen' en nog maar een 'retourtje' Keeg

Zaterdag leek er op het eerste gezicht weinig te doen te zijn wat betreft vogels. Het weer was niet echt aanlokkelijk om ergens fanatiek te gaan vogelen en het was de avond ervoor vrij laat geworden op een examenfeestje van een vriendin, dus ik besloot het rustig aan te doen en mee te gaan met een lokale NJN-excursie. We vonden een prachtige vegetatie op een voedselarm heideterreintje, met o.a. zeldzame planten als blauwe knoop, spaanse ruiter, bruine en witte snavelbies, kleine zonnedauw, moeraswolfsklauw, gevlekte orchis, klein warkruid, kleine leeuwenklauw, dwergviltkruid en mosbloempje. Ik belde de vogellijn en hoorde dat de amerikaanse goudplevier nog ter plaatse was in de Keeg, maar dat er verder eigenlijk niets aan de hand was. Ik ging weer naar huis en zette rond half 4 de computer aan en zag dat de amerikaanse goudplevier werd omgetoverd in een aziatische! "Nu gaan? Nee, ik ben er te lui/moe voor, hij zit er morgen vast nog steeds en de determinatie is toch nog niet helemaal rond".
Ik besloot om zondag eerst te proberen wat zeevogels te zien bij Scheveningen en daarna naar de het noorden af te reizen voor een bezoek aan de Ezumakeeg. Onderdeel A van dit plan mislukte compleet; er vloog niets (aalscholvers, visdiefjes, 3 regenwulpen en meeuwen) en toen ik na een uur nog steeds geen jan-van-gent had gezien vertrok ik gedesillusioneerd richting het station en liet mij al slapende naar Groningen rijden. Hier aangekomen maakte ik gebruik van de 'geweldige aansluiting' (regelrechte ramp) naar Buitenpost en vanaf daar fietste ik naar de Keeg alwaar de Aziatische goudplevier en 2 grauwe franjepoten mij opwachtten. Gezien dus, en mooi ook! De verschillen tussen Aziatische en Amerikaanse goudplevieren zijn subtiel en alleen te zien als de vogel echt dichtbij zit. Dat deed deze vogel dan ook en zo kon ik zien dat de vogel een korte handpenprojectie had, hetgeen in combinatie met wat vage kleedkenmerken diagnostisch is voor Aziatische goudplevier. Absoluut tevreden vertrok ik weer naar Amersfoort en daarna naar wageningen.
Door het karige treinvervoer op zondagochtend maakte ik vandaag een prachtige treintour door Nederland: Amersfoort-Amsterdam-Den-Haag-Groningen-Buitenpost-Groningen-Amersfoort-Wageningen...Zo kom je nog eens ergens. Jaarlijst: 287

Komkommertijd

Na het geweldige voorjaar is het nu echt zomer, wat betreft vogels vaak een wat saaie tijd. Dit betekent overigens niet dat er voor mij niets te doen was. Zaterdag 'kopte' ik aan het eind van de dag, vlak voor die dramatische wedstrijd, eindelijk de huiskraaien van hoek van holland in. Het kostte me nog geen 20 minuten om van de trein bij de boulevaard te komen, de vogels te zien, en weer terug te lopen. Het is is ook wel echt geen spectaculaire soort en het voetbal wachtte...
Zondag ging ik mee met een libellenexcursie naar de Delleboersterheide, alwaar wij een oostelijke witsnuitlibel konden zien uitsluipen. Waarnemingen van vuurlibel en wielewaal waren een leuke bonus. Op de terugweg konden Tim de boer, mark lammers en ik nog een nieuwe libellensoort bij schrijven in de vorm van een gevlekte glanslibel in de Lindevallei.
Doordeweeks ben ik tegenwoordig volop verplicht met een andere leuke groep bezig. Ik word momenteel door de uni naar alle verre uithoeken gereden om diverse waanzinnig zeldzame planten te bekijken. Voor de meeste studenten is het voornamelijk hard studeren om de familiekenmerken in hun hoofd te krijgen, maar omdat ik al een paar jaar naar planten kijk, kan ik me volledig concentreren op het 'scoren'. Iets wat me wel bevalt.
Maar, er mogen wel weer eens nieuwe vogels komen en aankomend weekend zal ik weer vol gas achter onze gevederde vrienden aangaan.






Oostelijke witsnuitlibel

Poging 2 (# 285!)

Na een leuk, maar vogelloos weekend besloot ik zondag aan het eind van de middag nogmaals een poging te wagen om woudaap op mijn jaarlijst te krijgen. Dit maal probeerde ik een andere plek. Ik kan gezien de vrij hoge geheimhouding wat betreft de locaties van de vogels weinig vertellen over de waarneming, maar het was geweldig! 2 vogels gezien en gehoord op korte afstand. Een droomwaarneming!

Poging 1

Een soort die ik ontzettend graag op mijn jaarlijst wil hebben is woudaap. Gisteravond ging ik voor de eerste keer op zoek op een mij bekende plek voor deze soort. Samen met Jurriën en co. heb ik van half 10 tot half 12 in het gebied doorgebracht. Het koelde snel af en ik denk dat het reigertje er daarom ook geen zin in had... er zal zeker een nieuwe poging volgen!

Hoe een rustige dag in het (waddenzee-)water valt, ook wel Texel part 2 genoemd

Na een lange verdiende nachtrust word ik zondag rond 9 uur wakker. Ik bel wat met rené en maak de afspraak om 's avonds de krekelzanger van het Dijkgatbos en de kleinst waterhoenders van Tienhoven een bezoekje te brengen. Eindelijk een rustig dagje denk ik... en dan kijk ik op de dba-
alert site. Kleine klapekster... "Shit, daar moet ik heen!" Ik bel de vogellijn en hoor bij de semafoonmeldingen "atlasblok 09 "-nogwat... "Shit, dat is toch niet Texel, he!?!" Een blik in de atlas: het is Texel. Zou ik gaan? Op het waarneming.nl forum schreeuwt Jan van der Laan dat iedereen die de vogel nog niet in Nederland heeft moet gaan. "Oke, ik ga al, ik ga al", denk ik. Als ik naar het station fiets vraag ik me voor de eerste keer dit jaar echt af waar ik mee bezig ben. Iets meer dan 3 uur later weet ik het weer heel erg goed! Wat een waanzinnig mooie vogel zit daar op een struikje op het Groote Vlak, zo ongeveer tussen de strandgangers. Het is absoluut de moeite waard. Even later kan ik Thijs Udo feliciteren met zijn 300e soort.

Het vervolg van de dag

Mijn afspraak met René stond nog steeds. Ook jurriën en Tim gaan mee en om half 8 treffen we we elkaar op station Breukelen. De planning: kansloos naar IJmuiden gaan voor roodmus, daarna met een krap tijdsschema naar de krekelzanger om af te sluiten bij Tienhoven. Tegen alle verwachtingen in blijkt IJmuiden niet kansloos. Als we in de zuid-oosthoek van het kennermermeer rondlopen klinkt vier keer achter elkaar het overbekende, maar door mij nog nooit gehoorde "wiedjoe-wiedjoe" van een roodmus. Voor ons alle vier een nieuwe soort! Na wat gekissebis over of we al dan niet naar Den Oever gaan (Jurriën en ik kunnen Tim en René overtuigen), trapt René de auto flink op zijn staart en rond tien uur rijden we het dijkgatbos in. Hier aangekomen horen we geen krekelzanger. Tim heeft zin om zijn vriendin te bellen (of andersom, weet niet precies); in ieder geval loopt hij een stuk weg van de groep en schreeuwt na een minuut opeens heel hard naar ons toe. Tijd om te rennen! En ja hoor, daar klinkt de bekende naaimachine! Zowaar mijn derde nieuwe soort van de dag, ongelovelijk. Het is de eerste keer sinds herfst 2003 dat ik 3 nieuwe soorten op een dag scoor. We sluiten af in Tienhoven, waar René en Jurriën hun eerste kleinst waterhoen horen.
Het was een topdag!
Stand van de jaarlijst: 284

Texel part 1

Op zaterdag zou ik een NJN-excursie leiden op Texel. Op vrijdagavond maakte ik al de overtocht en bezocht 's avonds nog het Groote vlak; als er ergens dit jaar porseleinhoenders waren gehoord, was het hier wel. En porseleinhoen lukte ook, tot mijn opluchting. Echt vaak riep hij niet, maar het was een overtuigende waarneming.
De dag erop was wat duf. De excursie was aan de grote kant en het was nogal warm. Bij de horsmeertjes hoorden we een buidelmees; dat was eigenlijk het leukste. 's Avonds reisde ik nogal vermoeid terug naar Wageningen om naar verwachting pas zondagavond weer iets te gaan doen...

05/06: de 280e

Een paar dagen eerder had ik met Joachim Bouwmeester afgesproken om vanavond eens een bezoekje te brengen aan Polder Achteraf en de Tienhovense Plassen. Tim de boer gaf aan ook mee te willen en om 8 uur vertrokken we met de auto vanaf station Driebergen-Zeist. We banjerden eerst wat rond in de Westbroekse zodden, wat op zich niets bijzonders opleverde. Toen we rond 10 uur op de bekende plek in Polder Achteraf aankwamen, hoorden we vrij snel een eerste roepje van een kleinst waterhoen. Wat een geweldige toevoeging aan de Nederlandse broedvogelsoortenlijst is dat! Het beestje riep nog niet actief, dus we besloten eerst even naar de Tienhovense plassen te lopen. Hier hoorden we eigenlijk gewoon niets, maar op de terugweg waren er nu 2 kleinst waterhoenders actief aan het roepen. Gaaf! Een prachtige toevoeging aan mijn jaarlijst en de 280e soort.

Een mooie middag

Deze week heb ik elke ochtend fauna-practicum, wat inhoudt dat ik 3 tot 4 uur lang geleedpotigen zit te determineren, maar vervolgens de rest van de dag vrij ben. Best relaxt dus. Toen ik dinsdag net thuiskwam zag ik een waarneming van een kleine vliegenvanger bij Nijmegen op waarneming.nl staan. Omdat het een voor mij onbekende waarnemer was en er niet echt een beschrijving bijstond, sprong ik niet gelijk op om weg te gaan. Een uurtje later stonden er echter 4 waarnemingen van de kleine vliegenvanger online. Tijd om weg te gaan dus! Ik sprong op de fiets en knalde in anderhalf uur naar de plaats des onheils. Hier was het wachten op de vogel, maar na enige tijd kondigde hij zich aan met een paar roepjes en liet zich daarna waanzinnig mooi bekijken! Kleine vliegenvanger stond heel hoog op mijn 'verlanglijstje' en ik vind dit dan ook één van de absolute hoogtepunten van het jaar tot nu toe.

's Avonds ben ik nog meegeweest met een nachtvlinderexcursie en heb ik onder andere 4 prachtige groot avondroden (zou dit het meervoud van groot avondrood zijn?) gezien. Een prachtige dag en wat is het een geweldig vogelvoorjaar!

(Te) kort retourtje Keeg

Afgelopen dagen waren er weer veel steltlopers aanwezig in de Ezumakeeg. Tijdens de Top-of-Holland birding race op zaterdag werd er een kleine geelpootruiter ontdekt. Een goede rede voor mij om daar zondag mijn tijd aan te besteden. Toen ik daar rond 12 uur aankwam zag ik vanaf het pad naar de hut al een steltlopertje tegen het riet aanlopen wat nogal op een kleine geelpootruiter leek. Snel richting de plek gefietst, waar al enkele vogelaars naar de vogel stonden te kijken. Hij zat lekker dichtbij, in tegenstelling tot gisteren, toen veel vogelaars klaagden over de afstand. Een gelukje dus en, mijn 330e soort in Nederland!

Zelfs nog een brak bewijsplaatje kunnen maken:

Omdat ik eventueel 's avonds nog met rené naar de kleinst waterhoenders bij Tienhoven zou gaan, ging ik rond 3 uur al weer weg uit de keeg. Toen ik rond 7 uur in amersfoort de semafoonberichten afluisterde, bleek er een roze spreeuw in de ezumakeeg te zijn ontdekt...lekker...

Nou goed, het was alsnog een mooie dag en ik realiseer me dat Nederland afscoren met het openbaar vervoer wat behelpen is. Maar, ik doe mijn best!