donderdag 13 september 2012

Herfst!

En na anderhalf jaar mediastilte ook de hoogste tijd om deze blog weer op te pakken! Niet omdat er al deze tijd niets was om over te berichten, maar meer omdat ik te weinig tijd had om er aan te werken. Ondertussen ben ik de nodige goede soorten (Kortbekzeekoet, Langstaartklauwier, Kleine kokmeeuw etc. etc.)  en mooie reisjes (o.a. Costa Rica & Marokko) verder; de Nederlandse lijst staat ondertussen alweer op 387 en ik hoop daar de komende maanden weer een aantal goede soorten aan toe te gaan voegen!

Een overzicht van het afgelopen jaar is moeilijk te geven, maar een succesvol begin van een hopelijk knallende herfst mag in ieder geval niet ontbreken. De komende 2 maanden zullen in ieder geval gevuld worden met de drie Deception Tours-weekenden, NJN-kampen op de Maasvlakte en Texel, als het goed is een lang weekend Schiermonnikoog en tussendoor natuurlijk de nodige dagtripjes en (hopelijk) twitches!

Van 11 t/m 26 augustus was ik 2 weken lang aan het vogelen in de Top of Holland, eerst een paar daagjes in het Lauwersmeer samen met Jurriën en vervolgens op het traditionele NJN-kamp op Terschelling. Met name in het Lauwersmeer was het goed toeven met op de eerste avond een mooie Poelruiter, een paar Reuzensterns, wat Temmincks strandlopers en een groep Casarca’s in de Ezumakeeg. De 12e leverde een grauwe klauwier en wat reuzensterns op. Toen we ’s middags vanaf Paesens de Bantpolder inreden, probeerde een juveniele Zwarte ooievaar zich voor ons te verbergen door in elkaar gedoken op zijn knietjes te gaan zitten. Jurriën trapte daar gelukkig niet in en wees me op het hoopje vogel, dat even later een mooi rondje over ons heen flapte.  De Keeg was die dag, afgezien van wat mooie reuzensterns en een verre zeearend, niet veel soeps, waardoor we vrij snel weer weggingen en nog nét voor sluitingstijd (21.00: belachelijk, en deze mening werd uiteraard gedeeld door de Italiaanse gasten) voor een pizza konden aanschuiven in Zoutkamp.

De 13e was onze laatste volle dag in het Lauwers en moest het dus gebeuren…en wonderbaarlijk genoeg gebeurde het ook! Na o.a. wat grauwe kieken, spotvogels en paapjes in de Marnewaard, en het twitchen van Stofzaad (een zeldzaam, bladgroen-loos plantje), rijden we aan het eind van de middag het zuid-deel van de Ezumakeeg binnen. Na het zittend checken van de slikjes in de verte, sta ik maar eens op om het slikplaatje voor de hut af te scopen. Na een paar seconden krijg ik een klein warm cremekleurig steltje met gele poten in beeld…”Huh, Blonde ruiter?! Ja!”. Jurriën was het met de determinatie eens en we spoedden ons naar de hut om de vogel van dichterbij te bekijken. Nadat we hier in eerste instantie alleen maar kemphanen zagen en ik al bijna bang werd dat ik een determinatieblunder had begaan, zag ik de vogel gelukkig weer lopen en konden de eerste bewijsplaatjes worden gemaakt. Later op de avond kon de vogel nog door een tiental vogelaars  worden getwitcht, terwijl die dichtbij de weg op het eilandje liep en zich fantastisch liet bekijken, en ook de dagen erna was de vogel aanwezig (zelfs even vergezeld door een 2e vogel!). Overigens bleek later op de avond dat de vogel iets eerder in de middag ook al was gezien, maar dit was pas laat doorgegeven en mocht daarom de pret van de leuke zelfontdekking dan ook niet drukken.

















De volgende dag fietsten we met de wind in de rug richting Harlingen. Onderweg ontdekten we nog even 3 zwarte ooievaars, één exemplaar cirkelend bij Oosternijkerk en twee vogels thermiekend net ten westen van Holwerd. Gaaf!

Terschelling
Ook op Terschelling kwamen de nodige goede soorten voorbij. Op 18 augustus zag ik een mooie juveniel grauwe kiekendief naar het westen vliegen bij Hoorn. Twee dagen later was het ook goed raak met de ontdekking van een mooi vrouwtje grauwe klauwier bij het Heartbreak hotel gevolgd door een langsvliegende vale pijlstormvogel vanaf het duin waar de klauwier achter zat. Twee dagen later vloog een grauwe pijlstormvogel praktisch over het strand bij paal 8. Op de 23e vogelde ik samen met o.a. Daan en Jacob 113 soorten bij elkaar tijdens de jaarlijkse Big Day, waarmee het record voor het tweede jaar achtereen werd geëvenaard. Het absolute hoogtepunt van die dag was een langsvliegende lichte juveniel kleinste jager, die zich schitterend liet bekijken.
De zeldzaamste soort was ook op Terschelling een Blonde ruiter, die helaas niet gevonden werd door NJN’ers, maar door Wim van Splunder, die de vogel piepte, waarna bijna het hele kamp kon genieten van de vogel. Ook dit exemplaar liet zich prachtig bekijken. 

Geen opmerkingen: