Sneeuw

Een cryptisch sms'je van Tim op zaterdagmiddag, rond half 4, terwijl ik in Groningen was, gaf mij een kort gevoel van misselijkheid: "zit je al op Texel". Dit moest iets gaafs zijn, iets als sneeuwuil, of steenarend... Even later hoorde ik op de vogellijn dat het inderdaad een sneeuwuil was. De eerste sinds jaren en sowieso een supergave soort. Daar moest ik zondag uiteraard heen. Ik kon gelukkig meerijden naar Steenwijk en hier de trein pakken naar Leeuwarden. Deze trein reed net iets te langzaam, met als gevolg dat ik lekker een uurtje kon gaan zitten suffen op het station. Vervolgens wel een goed doorrijdende bus naar Den Oever en een snelle aansluiting naar Den Helder, waar ik om kwart voor 1 aankwam. Het was even wachten op de boot, die om half 2 vertrok. Aan boord kwam ik Frank van der Wielen tegen, die mij een lift aanbood. Dank daarvoor! De bus op Texel is namelijk niet de snelste.
Goed, om kwart over 2 konden aansluiten bij 30 andere auto's, waarvan de inzittenden allemaal naar dezelfde grote homp wit met grijze veren keken. De sneeuwuil (344/311) zat op een meter of 150 rustig om zich heen te kijken. Af en toe draaide hij zijn kop naar de menigte en waren de grote gele ogen te zien: wat gaaf!
Actiever werd de uil niet, maar zo was het al ontzettend imposant. Na een poosje genoten te hebben van de uil hebben we nog een wandeling over de Slufter gemaakt. Dit leverde weer geen strandleeuwerikken op, maar wel 35 sneewgorzen en een groepje dwergmeeuwen.
Alweer een uil dus, de 10e van het jaar, geweldig!