Zoals ik al schreef, werd er zondagmiddag een dwerguil ontdekt in een bos nabij Valkenswaard. Om even het voorkomen van dwerguil in Nederland duidelijk te maken: een paar jaar geleden vloog er in Friesland het eerste exemplaar voor Nederland tegen een raam. Het tweede exemplaar werd door slechts één waarnemer gezien en de dag erna gedipt (niet gezien) door 300 vogelaars. En afgelopen zondag dus het derde exemplaar.
Toen ik maandagochtend om 7.40 op internet keek, stond er al een melding: hij zit er nog!
Om kwart over 8 belde Bram Ubels me: "ik heb hem, hij is gaaf en het is erg druk hier". Veel sneller dan normaal deed ik mijn practicum en om half 12 racete ik naar het station. Om half 2 kwam ik in Eindhoven aan, maar vanaf hier was het nog een uur fietsen. Om half 3 kwam ik eindelijk aan op de plek. Er stond een grote groep vogelaars in een lariksbosje en nadat ik mij door de takken had gewurmd, keek ik in de richting waar al tientallen ogen op gericht waren; 2 grote gele ogen keken mij wat slaperig aan, maar wat een vogel! Geweldig! Het beestje zat uiterst relaxt op een tak, zo'n 5 meter boven de grond. Hij trok zich wonderlijk weinig aan van het enorme publiek, maar keek af en toe enigszins geirriteerd op, krabde zich even, strekte zijn hals en dutte weer verder. En zelfs door dus vrij weinig te doen, maakte hij al zo'n geweldige indruk. Na een uur ging ik weer terug richting Eindhoven.
Vandaag (dinsdag) is de vogel nog niet teruggevonden; wat ben ik blij dat ik er gisteren gelijk heen ben gegaan. Het was de 6 uur durende reis meer dan waard. Een prachtige twitch van een nog veel mooiere soort!
Met dank aan Tim de Boer, voor het uitlenen van zijn lens.
Toen ik maandagochtend om 7.40 op internet keek, stond er al een melding: hij zit er nog!
Om kwart over 8 belde Bram Ubels me: "ik heb hem, hij is gaaf en het is erg druk hier". Veel sneller dan normaal deed ik mijn practicum en om half 12 racete ik naar het station. Om half 2 kwam ik in Eindhoven aan, maar vanaf hier was het nog een uur fietsen. Om half 3 kwam ik eindelijk aan op de plek. Er stond een grote groep vogelaars in een lariksbosje en nadat ik mij door de takken had gewurmd, keek ik in de richting waar al tientallen ogen op gericht waren; 2 grote gele ogen keken mij wat slaperig aan, maar wat een vogel! Geweldig! Het beestje zat uiterst relaxt op een tak, zo'n 5 meter boven de grond. Hij trok zich wonderlijk weinig aan van het enorme publiek, maar keek af en toe enigszins geirriteerd op, krabde zich even, strekte zijn hals en dutte weer verder. En zelfs door dus vrij weinig te doen, maakte hij al zo'n geweldige indruk. Na een uur ging ik weer terug richting Eindhoven.
Vandaag (dinsdag) is de vogel nog niet teruggevonden; wat ben ik blij dat ik er gisteren gelijk heen ben gegaan. Het was de 6 uur durende reis meer dan waard. Een prachtige twitch van een nog veel mooiere soort!
Met dank aan Tim de Boer, voor het uitlenen van zijn lens.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten