Een waanzinnig weekend

De tentamens waren voorbij, het was prachtig weer, dus op vrijdagmiddag kon ik weer op pad. De keuze was vrij snel gemaakt. Een mannetje baardgrasmus zat al een aantal dagen in de duinen bij Den Helder. Dus ik pakte de eerst mogelijke trein naar Den Helder en fietste daar richting de duinen. Aangekomen op de plek, kwam ik meerdere vogelaars tegen, die de vogel nog niet hadden gezien. Maar de vogel was erg schuw en kon zich als hij niet riep erg goed verstoppen in de dichte bosjes.

Richard Houtman besloot na een tijdje de bosjes iets verderop te bekijken. Ondertussen genoot ik van de aanwezige geoorde futen, sprinkhaanzanger en nachtegaal. Plotseling werden we geroepen, Richard had de vogel gevonden! Toen ik aan kwam lopen ging de vogel even in een topje van de struik zitten en vloog toen het dichte struikgewas in, waarbij de oranje buik en grijze bovenzijde opvielen. Helaas konden we niet bij de struiken blijven staan omdat het een kwetsbaar gebied was en hebben we de vogel daarna niet meer gezien. Alsnog een gave waarneming en ik kon tevreden zijn over het begin van mijn weekend.

De ochtend daarop vertrokken René Janssen en ik al vroeg met de auto richting trektelpost Kamperhoek. We scoorden even snel de nog steeds aanwezige ringsnaveleend en reden toen door. Erg veel vogels vlogen er niet langs en we kwamen een half uur te laat voor een duinpieper. We passeerden er regelmatig groepjes dwergmeeuwen en zwarte sterns, altijd leuk. In de loop van de morgen kregen we verschillende berichtjes binnen over de aanwezigheid van een griel bij Vught en even later over de ontdekking van een Amerikaanse wintertaling bij Willeskop. Om 12 uur besloten Toy Janssen, thijs fijen en teun van kessel richting deze soorten te gaan en ook wij hadden vonden dit een aantrekkelijk idee. En zo reden we in sneltreinvaart door Flevoland op weg naar natuurontwikkelingsgebied Willeskop, ten zuiden van Woerden. Hier aangekomen hadden we direct de taling in beeld. Omdat dit niet de meest spectaculaire soort is, was er niet veel reden om lang te blijven en de mogelijkheid om een griel te zien was natuurlijk een stuk gaver. Alhoewel ik deze soort al wel een keer had in Nederland en zelfs met een paar vrienden ontdekt had, wilde ik deze soort graag weer zien. Op weg naar Vught dus!
Hier aangekomen troffen we een groep vogelaars; de vogel was op dat moment niet in beeld en het duurde ook een tijd voordat hij weer gevonden werd. Hij stond vrij pontificaal in een klein greppeltje, maar was ontzettend moeilijk te zien; wat een schutkleur! Al met al de vogel uiteindelijk toch redelijk weten te bekijken. Pogingen om de grauwe gorzen die zich ook in dit gebied ophouden te zien, mislukten helaas.
Even later sprak ik Alwin Borhem en Richard houtman, die via een groepje steltkluten bij Waverhoek richting een solitaire witwangstern bij de Kinseldam wilden gaan. Er was nog plek over in de auto dus rené en ik konden meerijden. Met wederom flinke snelheid reden we weer naar het noorden en aangekomen bij waverhoek hadden we de steltkluten vrijwel direct in beeld. Het ging wel heel makkelijk vandaag! Na uiteraard genoten te hebben van deze vogels, wat zijn ze toch mooi, gingen we door naar de Kinseldam, alwaar naar mijn mening de mooiste vogel van de dag, de witwangstern, zich subliem liet zien. Na baardgrasmus en amerikaanse wintertaling de derde nieuwe soort van het weekend. Op de dam was ook nog eens een gemengde kolonie van kokmeeuwen en zwartkopmeeuwen aanwezig. Hoewel je steeds vaker zwartkopmeeuwen ziet, blijft het echt een genot om deze schitterende meeuwen te zien.

Zo, dat was de zaterdag, en dan nu de zondag ;)

Nou, zo extreem goed als de zaterdag was het niet, maar alsnog ging ik weer een aardig dagje vogelen tegemoet. Omdat ik dit keer geen lift had naar de kamperhoek, moest ik met de trein naar lelystad en vervolgens te fiets naar de telpost. Al met al kon ik er pas om kwart over 9 zijn, maar daar aangekomen hoorde ik dat ik nog niet echt veel had gemist; slechts één zwarte wouw en wat zomertortels. Dezelfde zwarte wouw besloot kennelijk een rondje te maken en kwam een poosje later weer langsgevlogen, gaaf!
Aan het eind van de ochtend vloog een 2e zwarte wouw (zeker een andere) langs. Helaas dipte ik een ver mannetje grauwe kiekendief, maar goed, die zie ik vast nog wel. Ondertussen passeerden diverse smellekens, een blauwe kiekendief en een beflijster. Een tijdje later kwam er weer een zwarte wouw aangevlogen, mogelijk dezelfde als de tweede. Deze vogel besloot om eventjes pal over ons heen te vliegen op een hoogte van pak en beet 15 meter; mooier dan dit krijg je ze niet in Nederland, wat gaaf!
Maar goed, nog steeds geen nieuwjaarssoort, zou die nog komen? Een kleine karekiet liet zich af en toe horen in de bosjes beneden ons, dus dat was er tenminste één.
Gelukkig ontdekte Ruud van Beusekom even later een verre roofvogel, die even later een rode wouw bleek te zijn. Spoedig had ik de vogel in beeld en zag ik eindelijk de voor mij felbegeerde rode wouw in 2008. Alhoewel ver, was de 'jizz' van de vogel overduidelijk.

Om 4 uur fietste ik weg van de telpost en kon ik op de terugweg langs de dijk genieten van maar liefst 20 oeverlopers, zo'n 15 tapuiten, 100 gele kwikstaarten en een schitterend mannetje paapje op de stenen. Wat een weekend en wederom een grote upgrade van mijn jaarlijst naar 226 soorten!